Langzaam mompelend wandel ik voorbij.
Vrouwen, kinderen , drugsdealers wandelen aan mijn zij.
Even later ,de dioxine had mij al verstikt,
Zat ik daar alleen naar een muur gericht.
Een grote kale muur , leeg maar toch zo vol.
Stom stond ze daar , recht en niet krom.
Neem ze weg , die kale oude grijze muur.
Maar dat is voor de eigenaar veel te duur.
Ik wandel die muur nu voorbij en ben blij dat hij er staat
Voor ik het weet sta ik alleen in de straat.
Gent is groot voor een student , altijd volk
niemand die let op de muur.
Ik let er wel op , ik zie ze staan, ik kijk ze aan.
Gent is groot voor een student
Dat dacht ik bij mezelf
Maar ik had nog maar 1 muur gezien