vannacht lag ik geborgen
verborgen tussen de lakens
deken over me heen
verwarmde mijn geheel
even geen zorgen
al het negatieve van de dag
van me af laten glijden
al was het enkel kou
rol me nog verder op
tot ik mezelf omarm
alle rotzooi van het leven
valt nu van me af
mijn hoofd nu leeg
oh, dat voelt goed
en voor ik het wist
viel ik in slaap
uren lang geen pijn
geen verrassingen
enkel warmte en rust
kon het maar altijd zo zijn
maar vanmorgen vroeg
de immer harde realiteit
van mijn wekker sloeg
alle dromen weer kapot
houd mijn hard vast
wat vandaag brengen zal
strompelend tot de nacht
wanneer ik mij weer omarmen kan
Lia : | Woensdag, oktober 27, 2004 17:42 |
angst is een slechte raadgever... positief denken... neus de goede kant op.. maak je dromen waar... liefs, Lia |
|
Kuijlemans F.: | Woensdag, oktober 27, 2004 13:56 |
Au.. | |
Raira: | Woensdag, oktober 27, 2004 10:22 |
In ieder geval wisselen de momenten van goed voelen en dromen en de realiteit zich af, en dat is wel het leven maar ik begrijp en herken je gevoelens En ooit zal alles weer in evenwicht komen, dan zul je ook overdag weer rust vinden liefs Raira |
|
sunset: | Woensdag, oktober 27, 2004 10:18 |
Tja, wat zal ik zeggen. Dat angst een slechte raadgever is? dat pijnen bij het leven horen? Dat het eens weer beter gaat? Herkenbaar mooi, hopend(?) verwoord. Liefs / sunset |
|
Auteur: winterklaas | ||
Gecontroleerd door: Suus | ||
Gepubliceerd op: 27 oktober 2004 | ||
Thema's: |