Dansen en uitgaan heb ik nooit mogen beleven,
alleen de regels van anderen heb ik na moeten streven.
Zelfs niet even denken aan mezelf of even simpel weg mogen shoppen,
heb mijn verdriet daardoor al die jaren moeten verkroppen.
Er was nooit iemand waar ik mijn verdriet en angst mee kon delen,
nooit een krachtig iemand waardoor mijn hart beetje bij beetje kon helen.
Wel iemand die me sloeg en me graag in mijn keel kneep,
of zich aan mijn kindjes of vreemde mensen vergreep.
maar ben zo blij dat mensen wel met mij over hun problemen praten,
daarbij ik ook mijn zorgen even achterwege kan laten.
Ze zoeken steun bij mij en vertellen hun verdriet,
omdat ze weten dat ik veel aan kan want zwak ben ik zeker niet.
Dan krijg ik kracht, kracht om mensen weer blij te maken,
om mijn energy door te geven en een beetje over hun te waken.
Waar het zelfs op lijkt,
is dat mensen denken dat ik de eindstreep al heb bereikt.
Ben in iedergeval blij dat de mensen die ik kan steunen,
wel het gevoel hebben op iemands schouder te mogen leunen.
Mijn schouders lijken super breed,
want heb nog nooit meegemaakt dat er iemand het gevoel had dat die eraf gleed !!!
Girlpower dat is wat ik heb en heel veel positieve energy,
want iemand laten vallen?Nee dat doe ik zeker niet !!!
27 oktober 2004
Paulina: | Donderdag, oktober 28, 2004 09:32 |
Heel mooi geschreven | |
sunset: | Donderdag, oktober 28, 2004 08:31 |
Iedereen zou er voor iedereen moeten zijn, en in eerste instantie voor zichzelf. Prachtig neergezet. Liefs / sunset |
|
will hanssen: | Donderdag, oktober 28, 2004 07:59 |
Mooi geschreven, hoor....maar .. het is goed om er voor een ander te zijn, maar vergeet jezelf niet...uiteindelijk ben jij het allerbelangrijkste in je leven. Liefs, Will |
|
Auteur: energygirl | ||
Gecontroleerd door: Suus | ||
Gepubliceerd op: 28 oktober 2004 | ||
Thema's: |