Het zijn steeds weer,
lange dagen.
Die een mens,
toch zo behagen.
Als je lang,
hebt lopen wachten.
Op amoureuze momenten,
in even lange nachten.
Een gevoel van warmte,
deel je met elkaar.
Behoedzaam glijd je,
geluidloos in mekaar.
Je vrijt het geweld,
de zorgeloze wereld uit.
Gek van vreugde,
verbras je samen de liefdesbuit.
Eeuwig wil ik genieten,
van zulke lange dagen.
Die me steeds weer,
zullen blijven behagen.
Auteur: Eric Van Aelst | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 10 november 2004 | ||
Thema's: |