Er was eens een meisje uit Kopenhagen
die kwam bij de bakker een "boke" vragen.
Maar de norse bakker zei botweg NEEN
zodat het meisje al wenend verdween.

Toen pas was het dat de bakker het zag
dat het meisje op haar blote voetjes was.
Hij kreeg het koud, voelde berouw
en daarom riep hij al snel zijn vrouw.

Ga snel dat meisje weer halen
dan zal ik alvast wat lekkers halen.
Hij deed zelfs extra zijn best
want hij had ondertussen de tafel gezet.

Nu is het meisje al een hele dame
en komt ze bij de bakker haar broodje halen.
Want de bakker is haar dikste vriend
zijn gulheid vergeet ze van haar leven niet.