ik voel me best gehandicapt met die gevoelens die ik allemaal voor je heb
echt een nadeel van het hebben van 'een vriendschap' op het world wide web
chatten ... vele uren per dag/week/maand ... alweer bijna een jaar
maar je bent nogsteeds zo ver weg; zo onbereikbaar :-(
het lijkt voor jou zo zinloos misschien
maar kon ik je maar voor me zien
jij denkt: "ik voel nu toch niks, waarom dan opeens wel!?"
sja ik denk dan wel, maarja het klinkt zo leeg als ik het je zo vertel
eerst elkaar op andere manier leren kennen
misschien wel helemaal opnieuw gewennen
heb jij dan niet het verlangen om 's avonds eens een keer niet te chatten?
maar om gewoon wat leuks te gaan doen, een keertje niet te internetten?
misschien kan ik jou ook wel laat stralen zoals je nu doet bij mij
je dicht tegen me aandrukken, je mijn liefde laten voelen van dichtbij
het zou toch zo mooi zijn als ik je na afloop van de avond ... als
we lekker zouden kunnen knuffelen en ik je liefdevol zou zoenen in je hals
"Maar IK voel niks!" ohnee das waar
we zijn alleen een uitlaatklep voor elkaar :-s
dat komt bij mij over als de waarheid niet onder ogen willen komen
of ben ik de nou de enige van ons 2 die de hele dag zit te dromen?