iedere dag begint met de gedachte dat ik je 's avonds weer zal zien
of toch niet misschien? hadden we dan weer niet in elkaars overuren voorzien?
ik schrijf je vervolgens wel veel, maar zeg eigenlijk weinig
mis je Suus, wordt zonder jou maar chagrijnig
ik weet niet hoe ik moet mijn band met jou moet beschrijven
helaas zal dat voorlopig nog wel een tijdje zo blijven
soms fantaseer ik wel hoe het zou zijn als ik je kon zien liggen slapen
vredig in je bedje, zo lief, zo stil, zo mooi geschapen
ik denk dat ik me zo ook maar eens ga verkleden
zodat ik dromenland rustiger kan betreden
dan is er morgen ook snel weer een nieuwe dag
en hopen dat ik je dan 's avonds wel weer zien mag