Mijn nieuwe vriend
Hij streelt heel zacht.
Wat had je anders verwacht.
Elke penseel streek.
Al heel de week.
Staat hij paraat.
Streek voor streek, zoals dat gaat.
Iedereen maar denken dat er een nieuwe vriend is in mijn leven.
Maar het is jullie allemaal vergeven.
Want die vriend is mijn schilderborstel gewoon.
Die strijkt en brengt me uit de eenzame toon.
De trap moet eraan geloven.
De gang komt nog, heb hem dat moeten beloven.
Strakjes is mijn huisje net.
En word mijn vriend weer voor een tijdje weggezet.
Diane
Reacties op dit gedicht
