schip laten stranden
Dagen heb ik eraan gebouwd
maar na wikken en wegen
bewust ingehakt op het hout
in de stromende regen
Het gestage zinken
schonk me ongekende rust
kon alles laten bezinken
me enkel van de liefde bewust
mijn schip laten stranden
en met overgave zitten wachten
of het bij jou zou belanden
na al die eenzame nachten
mijn schip laten stranden
met alle gevolgen van dien
omdat mijn hart ontbrandde
zul jij de liefde in mij zien?
* meis, love ya *
maar na wikken en wegen
bewust ingehakt op het hout
in de stromende regen
Het gestage zinken
schonk me ongekende rust
kon alles laten bezinken
me enkel van de liefde bewust
mijn schip laten stranden
en met overgave zitten wachten
of het bij jou zou belanden
na al die eenzame nachten
mijn schip laten stranden
met alle gevolgen van dien
omdat mijn hart ontbrandde
zul jij de liefde in mij zien?
* meis, love ya *
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: darkstars | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2004 | ||
| Thema's: | ||