het begon allemaal die ene zomeravond,
die mensen leefde gewoon niet gezond.
in een auto kun je niet leven,
dat is alleen maar rillen en beven.
ze zouden maar een paar weken bij ons zijn,
hun gezichten het deed zo`n pijn.
nu zijn ze al 4 maanden in ons huis,
er zit iets het is echt niet pluis.
de spanningen lopen heel erg op,
het word tijd dat mijn vader zegt STOP!!!
ik wil dat jullie nu weer gaan,
jullie kunnen nu wel op jullie eigen benen staan.
papa als je dit ooit leest,
het is goed geweest.
ook mijn kleine zusje voelt zich niet fijn,
wij willen ook eens alleen met jullie zijn.
en jullie als jullie het lezen,
moeten jullie niet langer pezen.
ga alstjeblief weg,
het is genoeg geweest zeg.
en praat niet meer over mijn ma,
nog een keer alstjeblief GA.
ik hoop dat we binnenkort weer ons normale leven kunnen oppakken,
en dat jullie, jullie spullen pakken.
respecteer wat wij voor jullie hebben gedaan,
en blijf daar nu niet zo stom staan.