Mijn leven is zo vreemd,
mijn leven is zo raar.
Mijn gevoelens zeggen me dingen,
maar wat? Wist ik het maar.
Mijn gevoelens zeggen stop,
ik weet alleen niet waartegen.
Ze schreeuwen het uit,
die schreeuw kwam zo ongelegen.
Ik was aan het denken,
over jou en over mij.
Over ons samen
en wat mijn gevoel zei.
Mijn gevoel zegt nu niet,
mijn hoofd zegt van wel.
Wat er allemaal gebeurt is,
ging voor mij veel te snel.
Door mjn angst heb ik je verlaten,
je gaf je hart gelijk aan haar.
Het kan me ook niet meer schelen,
laat het daar maar.