De staart van de draak
soms nog steeds in mn hoofd
Treiterend… na al die jaren
De staart van de draak
zal NOOIT
meer mijn
longen beroeren
misleiden
vernielen
De
staart van de draak
De duivel…
vloeiend over een zilver pad
Omhoogkringelend
De geur van perverse verwachting
misleiding
totale
destructie
van alles wat je ooit liefhad
inclusief jezelf
Dit
om aan te geven
dat dit absoluut geen
ode of
verlangen
is
Als geruststelling
voor hen
die dit lezen
En van mij
houden
in ongedempte vorm
Er is geen
vlucht
verklaring
verantwoording
Zelfs de wanhopig
gezochte
rust
zal korter worden
dan
die ooit
was
Uitmondend in
Een zwart
misplaatst
Chemisch-Natuurlijke
kringloop van
pijn
ellende
bedrog
eenzaam zoeken
&
veel
verloren
tijd…
*** “geinspireerd” door een gedicht wat ik gisteren las, wat leek als een soort vreemde ballade of relativering van verdovende middelen. Op de een of andere manier word ik dan boos (of bang?), en komen dit soort teksten direct naar boven… twijfelde erg om hem te plaatsen hier, ben nog steeds geen heilige of moralistische schoolmeester ofzo, t is meer een tekst naar mezelf denk ik ***