Lam
Lamlendig hangt dat hoofd hier in de grijze middag
Te moe om echt kwaad of telleurgesteld te zijn
Wel gespannen want de koffie en de sigaretten
vallen weer met vlagen uit.
Ik zou niets meer willen zeggen
maar vecht voor mijn bestaansrecht
Een nieuwe mal omheen die anders beetpakt
een minder gebroken weg hieruit.
Verkronkelende sufheid verduwd de plooien
muziek ook wapperd te hard en te zacht
Hele harde muziek zou ik nu wel willen
maar zelfst uit is hij nu niet zacht genoeg.
Een besmeurende viesheid
koekt er aan dit voortgaan
Alle misvormingen dingen mij
en een slaap nu zou mij niet ontwaken.
181104
Fri..: | Donderdag, november 18, 2004 21:07 |
Goed gedicht.. Werkelijk even geen andere woorden voor, Liefs Fri |
|
Auteur: theike | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 18 november 2004 | ||
Thema's: |