Kijken van verre…
De wereld draait toch rond?
De een ziet schaduw, de ander zon
Maar na een poosje slapen of waken
Is het alweer andersom
Eb en vloed blijven doorgaan
De natuur op zijn mooist in vele streken
Het evenwicht willen ze wel betrachten
Is daar ooit van af geweken?
Een kleine stip in het heelal
Dat zich aarde mag noemen
Een stip zo onbeduidend?
Waar kan de mens zich op beroemen?
De zonnige zon gaat telkens op pad
Begeleidt door de sterren
De maan lacht blij naar ons
En wij, kijken van verre
willem
shelob: | Donderdag, november 18, 2004 22:53 |
Maar we blijven wel kijken toch! | |
maria : | Donderdag, november 18, 2004 22:07 |
mmmmmm heerlijk zo even meegedreven mij op jouw dichtvoel mee laten zweven mooie der natuur prachtig beschreven zoals altijd met plezier gelezen liefs, maria |
|
marcia39: | Donderdag, november 18, 2004 19:32 |
Mooi Willem!! We zijn inderdaad maar speldeprikjes in een ineindig groot universum. (K) Marcia |
|
psych: | Donderdag, november 18, 2004 19:10 |
mooi gedicht,,,Gr,,,psych,,, | |