ik verzet me hevig
afgeschermt van alle kwaad
niemand mag erin
het huis van mijn eindeloosheid
snakkend naar adem
alle ramen dichtgeroest
hoor ik vage dingen
ik herken ze van vroeger
opeens was jij daar
onaangekondigt en vol liefde
een ding wist ik cker
je wilde mij heel veel geven
kijk in mijn ogen
en zie hoe jouw tranen branden
ik knijp ze dicht
want zoveel pijn kan ik niet aan
wegrennend voor alle pijn
kom ik in mijn huis trug
open en mooi van kleur
veranderd door één zo'n traan
de cirkel draait door
ik verdwaal in mijn eigen woede
toch is er iets veranderd
en dat, jah dat ben jij