De kille wind wijd door de ramen.
Het huis is verlaten.
De liefde meegenomen.
En de regen blijft stromen.
Langzaam stroomt de regen naar binnen.
De wind zal van het huis winnen.
Stenen vallen naar beneden.
Langzaam gaat alles kapot
het huis wat ooit liefde heb gekent is weg gespoelt.
De ruzies wat daar ooit zijn geweest zijn verdwenen.
De ruzie 's die misschien nooit zo zijn bedoelt.
Langzaam verdwijnen der herinneringen.
Kijkend naar binnen.
Zie ik de liefde de pijn die daar heeft afgespeelt.
En alles wat daar was is nu voor altijd kwijt.
Verbrand verwoest.
Foto's zijn verloren.
En de herrineringen is alles wat je koest.
Verlaten huis.
Zoveel gevoel wat zich meedraagt.
En het staat daar leeg en kil.
Geen licht wat meer brand helemaal stil.
Het was ons huis.
Maar het huis van ons zalnooit meer van ons zijn