het doet me zo een pijn da je me zo heb achtergelate
dat jij me heb achtergelaten doet een pijn
maar het doet me meer pijn om te beseffe da jij mijn vertrouwe heb meegenomen da jij men hart hebt gebroke
jij hebt het slot van mijn hart opengekrege en qmij verwent met lieve woordjes die ontzettend veel voor me betekenen,
ik heb je mijn hart gegeven en jij heb het late valle, in duizenden stukjes
je had me toen al gekwets, en toch geloofde ik jou om da het beter ging worde, ik gaf je toch nog een kans olmdat ik zoveel van je hield, zonder te beseffe da de kans groot was da je me trug ging kwetse, en toen de volgende dag
zie ik je een ander kussen, en toch scheelde het je nix hoe je mij kon kwetse,
je hebt 1x ni geloge tegen mij en dat was toen ik vroeg of je een ander had gekust je hebt ja gezegd, en dat was toen nog de enige waarheid wat ik van je had, de rest was allemaal geloge, en het meeste wat me nu dan kwets is da je zo kwaad bent geworde op mij, toen ik het meest teleurgesteldwas, da je mij maar een zaag vond, ik wou da je kon voele wat een pijn da was, ni van da meisje, maar dat ik toen besefte erna, jou ken ik helemaal ni, en toch ben jij het enigste wat ik nu op mijn hardste mis!