Het is mijn lot de onmogelijkheid te kiezen
in de liefde, bij de mensen waar ik van hou.
een tekort aan tijd
teveel opgesplitst
teveel ware dingen
zingen mij langzaam weeral stijf.
Stel ik mij dan zo ontwapenend op steeds?
Waarom verwordt mensen Echt zien steeds
tot zoenen al dan niet...en vaarwel zeggen geen.
een tekort aan tijd
teveel opgesplitst
teveel ware dingen
zingen mij langzaam weeral stijf.
Bij eentje rust te vinden, kiezend voor elkaar
maar dat wordt niet gedaan, duizend halfheden
van mensen bij elkaar. en een tekort aan kracht
MayadeBij: | Vrijdag, november 26, 2004 21:55 |
Ik heb even met reageren gewacht tot ik weer afgekoeld was (en daar ben ik heel erg trots op :) Zo! Jij doet het zwijgen vandaag.. jammer ;) x | |
theike: | Vrijdag, november 26, 2004 16:52 |
ohja...er was iets met in jezelf geloven he. Dat mensen dat toch wel zo heel erg vaak zeggen tegen me de laatste pakweg 20 jaren. ...ahjenee, ik doe het zwijgen vandaag. |
|
Martine Gieze: | Vrijdag, november 26, 2004 16:34 |
ik geloof zowiezo niet in lot....je maakt zelf keuzes en natuurlijk kan het mis gaan(en misschien zelfs vaak...)denk nooit dat alles dan maar mislukt bij jou....blijf in jezelf geloven!!! liefs,Mart |
|
Oorlam: | Vrijdag, november 26, 2004 16:33 |
fraai weer:) | |
Fri..: | Vrijdag, november 26, 2004 15:55 |
Hmm.. dat is wel jammer, erg jammer, maar jij hebt geen tekort aan kracht, want je bent zelf een kracht ( en nee ik ben nu niet dagelijkse preken aan het spuien.. ik meen het ;)) En ik herken me erg in de zinnetjes: " Het is mijn lot de onmogelijkheid te kiezen in de liefde, bij de mensen waar ik van hou." al met al: een mooi gedicht, al denk ik dat het meer om de inhoud geschreven is (*-) ik zal wel blijven gissen) Kusje |
|
theike: | Vrijdag, november 26, 2004 15:19 |
ofzo...whatever | |
Auteur: theike | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 26 november 2004 | ||
Thema's: |