Dit voelt weldadig
Ik zie op grote hoogte mensen gaan
Kleine stipjes in de verte
En op het grote meer
gaat het riet buigzaam heen en weer
De wind, zij blaast in wolken
Geeft zich aan kleine golven
De zon straalt vol vuur
Dit voelt weldadig aan en puur
De horizon lijkt vredig
Toppen van bomen lachen mij toe
Het groen glanst in overvloed
Een waterval, zij wordt niet moe
Geen mens kan mij bereiken
Die hoogte zelf bepalen
Om er dagenlang te verblijven?
Nee, de werkelijkheid zal mij halen.
Raira: | Zondag, november 28, 2004 21:26 |
Ja de werkleijkheid komt altijd weer terug, maar je kunt jezelf de kans geven om er af en toe even tussenuit te knijpen in je eigen mooie wereld erg mooi gedicht Willem liefs Raira |
|
will hanssen: | Zondag, november 28, 2004 18:32 |
Zo af en toe eens even aan de werkelijkheid ontsnappen is toch weldadig. Mooi gedicht alweer Willem. Will |
|
Mamke: | Zondag, november 28, 2004 17:24 |
Prachtig gedicht | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 28 november 2004 | ||
Thema's: |