Ik staar verloren naar je tranen
die stromen, ongezien
Die verdriet benoemen doen
zonder dat ik klanken hoor
Maar vergeef me, als ik niet doe
wat jij van mij verlangt
Ik zou het zo graag willen
maar zelfs het steunen, lukt me niet
Met ogen gesloten, is alles zwart
ik kan je wereld wel kleuren,
maar jij zal niet zien
Of laat je het toe,
een keertje misschien?