De onzekerheid bewerkt mijn onrust
in gedachten hoor ik steeds je woorden
en de klamme kilte van je stem
wordt steeds donkerder in mijn dromen
hoor een sonate van melancholie
voel de kilte en verdriet
sprak woorden overbodig
zelf in alle stilte wilde je ze niet horen
maar ik ben en blijf een mens
en blijf je dragen je in mijn hart.
Sunflower Ria: | Dinsdag, november 30, 2004 22:48 |
prachtig mooi gevoelig gedicht liefs en knuffel kusxxxx Sunflower Ria |
|
erje: | Dinsdag, november 30, 2004 18:21 |
heb ook zo`n hart verdeelt in hokjes in elk hokje is plaats voor een verdrietig mens mooi geschreven liefs erje |
|
westland: | Dinsdag, november 30, 2004 18:16 |
heel mooi geschreven,dat zit opgesloten in je hart.westland. | |
Martine Gieze: | Dinsdag, november 30, 2004 17:01 |
en daar zit het veilig opgeborgen... hele mooie woorden Bieke!! liefs,Mart |
|
will hanssen: | Dinsdag, november 30, 2004 15:12 |
Prachtig en gevoelig geschreven Bieke..mooi! Liefs, Will |
|
Oorlam: | Dinsdag, november 30, 2004 13:34 |
mooie woorden | |
Boroy: | Dinsdag, november 30, 2004 12:17 |
Heel mooi verwoord, zo herkenbaar maar toch persoonlijk, prachtig gedicht hoor liefs, Boroy |
|
Rian: | Dinsdag, november 30, 2004 10:11 |
super..meid..heel herkenbaar..liefs Rian | |
Raira: | Dinsdag, november 30, 2004 09:56 |
echt heel erg mooi dit gedicht en zo jammer dat je soms niet kunt doordringen tot iemand maar ieder heeft zijn/haar eigen tijd nodig dus wie weet verlichten de woorden dan wel liefs Raira |
|
sunset: | Dinsdag, november 30, 2004 09:41 |
Mooi, heel mooi weer Bieke. Liefs / sunset PS: Al zou ik de 'je' na 'dragen' in de laatste zin laten vervallen. |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 30 november 2004 | ||
Thema's: |