Prachtkraai
Prachtkraai
Op de stoep loopt een kraai
ze loopt er zo fraai
in haar ogen zie je fonkjes dansen
haar mooie zwarte veren glanzen
ze glanzen blauw in de zonnestralen
haar oogjes zijn als glimmende kralen
haar poten, met mooie scherpe klauwen
je gaat zo van haar houden
zo zeker van zichzelf loopt ze daar
en dat is echt heel kostbaar
net als vogels die zingen
en alle andere normale dingen
zoals het waaien van de wind
sta er eens bij stil
dan zie je wat ik wil
denk eens na als een kind, dat...
voor het eerst sinds lange tijd weer naar buiten gaat
dat daar midden op straat staat
geniet van alles wat leeft
denk eens na over hoe dat kind het beleefd
denk eens aan die prachtkraai
ze loopt er nog steeds zo fraai
ze kijkt me aan met haar glanzende kralen ogen
en toen...
toen is ze weg gevlogen.
Over dit gedicht
| Auteur: worn-out | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2004 | ||
| Thema's: | ||