Kerstmis nadert
legt sneeuw nog
op heuvels,bergen en in dalen
lichtgirlandes neer
Kerstmis nadert
ik huiver bij de geeuw
achter leeggedronken glazen
het blazen van overvolle magen
geuitte schreeuw
van oesters,kreeften en de kalkoen
de spreeuw kruipt tussen tanden
verlekkert zich op ingewanden
er zijn geen kersen
en langs de kribbe ook geen wierook
goud of myrre meer
de wijzen uit het Oosten
trekken richting far west
en de herder hoedt zijn schapen
mist de ster ,het lichtsignaal
dat ooit de weg wees
naar het kerstverhaal
Erna
| will hanssen: | Zondag, december 12, 2004 19:35 |
| Prachtig Erna, heel verfrissend en orgineel dit Kerstgedicht! mooi gedaan. Will |
|
| Peter van der Linden: | Zondag, december 12, 2004 18:36 |
| Wat is er van kerstmis nog over? Vrede op aarde? Was dat maar zo! Nee, voor de meesten is kerstmis lekker vreten en zuipen, ieder voor zich en God voor ons allen. Helaas!!! Liefs, Peter. |
|
| juffie: | Zondag, december 12, 2004 15:32 |
| Jammer dat het lijkt of kerst nog enkel eten is...en dat mag het van mij best zijn hoor, maar dan ETEN DELEN. Je hebt de vervlakking mooi uitgebeeld! | |
| lady_lost: | Zondag, december 12, 2004 14:31 |
| bijzonder mooi verwoord |
|
| Auteur: Erna Muermans | ||
| Gecontroleerd door: Suus | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2004 | ||
| Thema's: | ||