De rode krassen op mijn armen
Tekenen het vergoten verdriet
Verloren van de zelfbeheersing
Want dat had ik even niet
Maar nu weet ik wel beter
Snijden verwijderd geen pijn
Want na de oh zo stomme daad
Zal je gevoel hetzelfde zijn
Maar door de waas van mijn tranen
Was ik die wijsheid even verloren
Achteraf bedenk ik me dan weer
Die echterlijke woorden
Ik slaak een diepe vermoeide zucht
En bedek mijn arm weer voor een tijd
En besef op deze avond
Hierdoor raak je je pijn niet kwijt
diddo: | Woensdag, december 15, 2004 14:36 |
verbieden kun je me niet te reageren..enkel weer wissen. Geluk is niet alleen maar in 1 ding te vinden. Alleen moet je het soms ver zoeken..als je dan eenmaal wat gevonden hebt en dat vergaat is ook dit niet het einde van de wereld. Ik heb gehoord dat de meeting geweldig was en een hoop mensen het fijn vonden dat je er was. Zoek daar dan steun bij en laat je helpen door hun. Pas als je je eigen dingen verwerkt kun je naar de toekomst kijken. |
|
Galadriëlle: | Woensdag, december 15, 2004 08:38 |
Huil je tranen, vertel je woorden, schrijf en deel, ooit is het verdriet op en mag je een stuk gelukkiger zijn.. Knuffff, Suus |
|
Auteur: bevertje | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 14 december 2004 | ||
Thema's: |