Als die ene.
(en iets nog over ieders opa
en iets nog over vriendelijk gezicht
en iets nog over zo jong nog zijn
als alles nog van zo veel aan licht)
Als ik al ouder ben, veel ouder ben, en mijn lijf
dusdanig afgetakeld, dat ik uit mijn ogen kijk
als een boegbeeld van een voorbije eeuw
als die ene duitse overlevende nu van D-Day
kijkt en spiegeld duizend gebeurtenissen
Die ene die vanuit zijn bunker achter zijn
mitrailleur meer dan tienduizend kogels
afvuurde op zijn geallieerde vijand die in
golven tegen zijn heuvel klokten, die man die
zo eigenlijk geen naam heeft, maar van wiens
we gezicht, die ongeprononceerde vleesstolp,
als een welhaast eencellige zijn lijf omgeven,
wiens ogen alleen nog die van een mens zijn
maar aan welke we zien dat ze enkel nog keken
jarenlang, openstaand, binnen verder weinig
anders het gezicht nog plooien wou, druppels
schitteringen in doffe ogen van het jarenlange
open blijven staan. Als ik al ouder ben, veel
ouder, en mijn lijf dusdanig afgetakeld, als een
eenling met enkel vijanden, en die uiteindelijk
maar bevriend raakt omdat het verdere leven
van voorheen, ver ver ver was heen. En al aan
armen nog kwam van die ochtend het strand...
Laat mij dan de weg terug lopen, die zij daar
naar mij kwamen, ook te vroege ochtend, en
ook met moedde benen, en laat mij dan die ene
zijn, die wij allemaal samen zijn, en zo een
eeuw beeindigen.
Mijn ogen zullen terugkeren tot de kalmende zee.
Ja, ik ben het kwaad in het leven, Ja, ik heb
mijn eenzaamheid verdiend, doch laat mij om
het even, een beeld nalaten van wat ik ben, zo
voor een eenling, die wandelaar die daar loopt
en kijkt, en oud zal worden, veel ouder nog...
(schets)
15'12'04.
Auteur: theike | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 15 december 2004 | ||
Thema's: |