Tussen ons zijn weinig meer dan woorden
Laat ons toch vergeten voor wat ze staan
Al is de geest van de gedachte waan
Doe alsof ze zich beantwoord hoorden
Of wil je soms waar ze voor ons gloorden
Dat ze sterven en nergens over gaan
Voor immer als gestild zullen bestaan
Onwetend waartoe ze ooit behoorden
Nee mijn lief maak mijn wensen niet tot wees
Weet hoe zeer ik de naakte waarheid vrees
Anders had ik allang mijn lust voor jou
Niet verscholen in een leeg stemgeluid
Niet verloren waar 'k 't bijna had geuit
Maar horen zeggen dat ik van je houd