"Ik heb iets voor jou"
Ik open mijn handen.
Verlegen kijk ik opzij.
Hij zegt niets.
De stilte duurt lang.
Ik durf hem niet aan te kijken, en knijp mijn ogen dicht.
Het lijkt wel een eeuwigheid!
Ik word onzeker.
Vind hij het niet mooi dan?
Is hij er niet blij mee?
Of is het niet mooi genoeg?
Langzaam draai ik mijn hoofd om en open mijn ogen, maar ik zie hem nergens.
Ik voel de pijn in mijn handen branden en raak in paniek.
Ik wil rennen, ik wil huilen, maar ik sta vast,...muurvast.
Een klein rond platform tild mij omhoog naar een koude eenzame hemel.
Het duurt even voordat ik de aarde weer raak, maar hier,...
net zo stil!
Geen woorden, geen kleuren, geen geluid.
Ik ben toch lief?
Hoor ik een kinder stemmetje in mijn hoofd zeggen.
Ze maakt me wakker.
Ik staar door het raam, waar ik mijn dromen droomde,...
samen met jou,al geloof jij anders.
Ik voel je nog steeds bij me,...
in mij,...
mijn handen strelend door je haar.
Maar het mocht niet duren,
het kon niet duren.
Ik zal altijd van je blijven houden.
Nog steeds sta ik met mijn handen opengevouwen voor me.
Nog 1 keer kijk ik naar hetgeen ik hem wou geven,
verstop het vervolgens in een fluwelen doosje met een slotje, en besluit dit keer de sleutel weg te gooien.
Opnieuw;... stilte, kou, leegte, maar ik moet verder!
Ik sla mijn handen open.
Littekens, van vurige pijn, en bevroren tranen,...
...een herhaling.
Ik kijk naar het fluwelen doosje,
en hoop dat het daar nu veilig is.
Ik haal mijn schouders op en staar naar buiten.
Even verlies ik mezelf in de leegte..........
........
Ach,....het was toch maar mijn hart.