ik
ik ben bang
bang om je echt te verliezen
maar wat maakt dat uit?
iedereen verliest wel eens iemand dezer tijden...
onze tijden samen
ze waren heerlijk
je was een enorm goede vriendin
je lachte altijd,zong altijd,was altijd vrolijk
niemand kan dat ontkenne..
toen ze met je kist voorbij kwamen en ik al men vriendinnen van vroeger zag wenen
wist ik hoe laat het was
ik was je kwijt
het was de dag dat men je zouden begraven
en ik je nooit meer zou zien lachen,horen zingen,..
maar het ergste van al vind ik
dat je eerst een dierbaar iemand moet verliezen vooraleer je beseft hoeveel je om je naasten geeft
het lijkt vanzelfsprekend om naar school tegaan
en bij je vrienden te zijn
om te lachen
eens goed te gillen
te huilen
te troosten
het is een echt bioritme geworden
maar stel je voor
je komt in school aan
gaat naar je vrienden
iedereen sip en treurig
er ontbreekt iets
de noot van onze melodie in onze harten
nu is er geen liedje meer zonder haar
geertrui ik hou van je
we hadden enorm veel aan je
je was er altijd
je muziek was prachteg
en je ouders en familie+vrienden mogen trots op je zijn!
ik ben ook trots op je!
je was vijftien!
vijftien! nog maar een kind!!!
de dag dat je neerviel stond je tussen je vriendinnen
op een concert van je vader
weet je nog?
we stonden samen op die rots
we durfden allebei niet te springen
we waren doodsbang
en jouw antwoord was
als het lot dit heeft voortbestemd dat we nou moeten sterven , dan zullen we sterven en anders overleven we het
ik geloofde je en je nam men hand
samen sprongen we 30 meter naar benede
2kleine meisjes van 15
met hoogtevrees en ik met men vrees om te verdrinken
je hield men hand vast
liet nooit los
en je trok me naar boven
ik hou van je
men doden en engelen gaan op je wachten aan de overkant van de sfinx
wees niet bang
zij zorgen voor je!
zoals jij voor mij zorgde! lieverd slaapwel xxx