De ogen van het kind spraken vrede
in land dat was verwoest door geweld
kerstmis verborg zich tussen muren
dat de geheimen verborg van het berokken leed
Lichtjes doofden in ogen
van kinderen die zochten naar het waarom
rood kleurden de straten van de stad
die met kerst zelfs de rust niet kenden
Niemand kon haar troosten
huizen blakerden in het zwart
die de littekens
droegen van de strijd
*EvEl*: | Woensdag, december 22, 2004 21:59 |
echt wel mooi, ben er helemaal stil van... k zouw het ni beter kunnen verwoorden! -xxx- evel |
|
sunset: | Zondag, december 19, 2004 10:32 |
Ook toen vloeide er kinderebloed. Door de wreedheid en eerzucht van Herodes. De goddelijkheid moet wel echt moe worden van ons mensen die nooit willen leren. Pijnlijk, droef-mooi verwoord weer. Liefs / sunset |
|
Lieverdje: | Zondag, december 19, 2004 08:45 |
Stilte... Vind er geen woorden voor! Een top-gedicht! Liefs |
|
Rian: | Zondag, december 19, 2004 02:06 |
Een gedicht waar ik geen woorden voor heb.. Maar me wel raakt Liefs Rian |
|
MayadeBij: | Zondag, december 19, 2004 01:55 |
Take it and be Merry my friends ;) ontroostbaar ja.. daar zeg je zowat iets.. kus | |
Raira: | Zondag, december 19, 2004 01:19 |
weer een treffend gedicht dit is ook kerst.... helaas voor velen triest liefs raira |
|
christina: | Zondag, december 19, 2004 00:58 |
.... een die mij stil maakt |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 19 december 2004 | ||
Thema's: |