Ik voel niks, geen woede, geen verdriet, geen twijfels, heerlijk niks.
wat een genot om gewoon even te zijn, niks hoeven voelen, zelfs geen pijn, het enige waar ik me druk om maak - zit m`n haar wel goed? niet meer hoeven stilstaan bij zijn misschien wel nare gemoed.
Wat een luxe om niet meer boos te zijn, een absolute utopie, dat verdwijnen van het rookgordijn - een open veld met fris groen gras, dauwdruppels onder m`n voeten, bij iedere pas.
Adem kunnen halen zonder enige zorg, het leven weer willen kussen, blij zijn met het bestaan van mussen, lachen om een rede - geen idee,wat een gevoel! Hier kan ik wat mee!