Het gelijk
In de stroom van het bloed
dat haar aderen doen zwellen
kan het recht alleen
met de stroom mee
zoals een regendruppel
haar oren hoorde bladeren
ritselen hun verhalen
van ver zovaak verdraaid
bomen zo anders als zij is
veranderde water in azijn
haar vingers wezen recht
naar het beslissende oordeel
van haar zelfwaarheid
als een paradijsbloem
alleen zichtbaar voor haar
achter de muren van gelijk
leeft in haar zonde, in ongenade
de zwerver uitgekleed
veroordeeld, maar zo zuiver
in zijn ziel, oh zo warm.
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Maandag, december 20, 2004 14:33 |
| :) super! | |
| psych: | Maandag, december 20, 2004 07:27 |
| heel zuiver,,,liefs,,,psych,,, | |
| wijnand....: | Maandag, december 20, 2004 07:25 |
| klasse | |
| DrieGeetjes: | Maandag, december 20, 2004 00:51 |
| Janneke Koster-Baas: | Maandag, december 20, 2004 00:38 |
| DIT is poëzie...prachtig. liefs, Janneke |
|
| Peter van der Linden: | Maandag, december 20, 2004 00:31 |
| Mooi gedicht. Ik kan het niet zo. Ieder zijn eigen stijl toch? Slaap lekker. Peter. |
|
| maria : | Maandag, december 20, 2004 00:28 |
| jouw dicht maakt mij stil de voel die sindert zichzelve kennend ongehindert liefs, maria |
|
