ooit werd het donker
gingen alle sterren weg
bleef ik achter onder een pikzwarte hemel
verdwaald in m’n eigen leven
plots toch enkele sterretjes
één viel naar beneden
recht in mijn handen
mijn lichtje in het donker
toen nam het sterretje me mee
naar boven de zwarte hemel
het liet me daar beetje bij beetje
alle andere sterren weer zien
samen zwierven we rond
van ster naar ster en lichtte de hemel op
ook m’n eigen lichtje ging weer schijnen
en ten slotte toonde het me de zon
nu z’n eigen lichtje is verzwakt
hoop ik het alles te kunnen tonen
waar het mij mee geholpen heeft
zodat er een tijd weer zal komen
dat we samen rondzwerven van ster tot ster
want ookal zie je ze soms niet
sterren zijn er overal
ze kijken waakzaam op ons neer
en als dat nodig is
vind je er één die in je handen valt