als jij straks wakker wordt
straalt je lach als nooit tevoren
jouw liggen is als diamant in een bed van bloemen
opgesierd met je lievelings bloem
maar zeg me ,waarom zijn je handen zo strak gevouwen
jouw mond ,zo niets zeggend,ben het niet gewend
en als ik je kus,zijn je lippen erg koud,
kom,warm je op in mijn armen
Laat me los,zij is van mij,
geen deksel,,,ze is bang in het donker
denk om de drempel,niet vallen
dan doet ze haar pijn,
,,,Psych,,,
Esther Sharita: | Donderdag, december 23, 2004 07:23 |
Erg moooi. Liefs mij |
|
Sunflower Ria: | Dinsdag, december 21, 2004 23:33 |
lief prachtig verwoord gevoel laten gaan ook al is het fictie mag dat er ook zijn liefs knuffel kusxxx Sunflower Ria |
|
Raira: | Dinsdag, december 21, 2004 22:53 |
ik lees hier een soort einde aan het einde of vergis ik me... heel bijzonder geschreven liefs Raira |
|
Lia : | Dinsdag, december 21, 2004 22:39 |
een om over na te denken.. wel heel mooi... soms vraag ik me af waar je aan denkt als je dit schrijft.. liefs, Lia |
|
MayadeBij: | Dinsdag, december 21, 2004 22:15 |
Veelzeggend gedicht en toch een eind wat om meer vraagt (knap!) mooi.. | |
Lieverdje: | Dinsdag, december 21, 2004 21:52 |
Hier heb ik geen woorden voor! Zo...hoe moet ik het zeggen, gewoon extra super door jou neergezet! Ben wel blij dat er fictie boven staat! Liefs en nog een fijne avond met Lia en de kinderen! |
|
Semara : | Dinsdag, december 21, 2004 21:52 |
weer es wat anders als wat ik gewend ben van je!!! heel mooi snap alleen t laatste gedeelte niet :-s knuffies en weltrusten!! semara |
|
Aibell: | Dinsdag, december 21, 2004 21:51 |
Mooi... | |
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 21 december 2004 | ||
Thema's: |