Het zijn de donkere dagen voor Kerst, maar waarom donker? Overal zie je lichtjes, kaarsen en versierselen. Alles glimt, knippert en ziet er vrolijk uit. Gek die donkere wereld, hij kan best mooi zijn. Zo blijkt althans. Langzaam kun je wegdromen in wat het jaar heeft gebracht. Bijzondere gbeurtenissen gaan aan je voorbij, en even lijkt de wereld zo klein. Je hebt er nu ook alle tijd voor, en je kan ook weinig anders. Het is ten slotte tijd voor de goede voornemens! Maar er is geen goed voornemen als je niet weet wat je dwars zit en waar je eventueel aan zou willen werken. Het moet wel onderbouwd worden met feiten, met gerichte gedachtegangen en conclusies. Alles heeft zo zijn voor en tegen, ook nu, elk goed voornemen kent ook zijn negatieve klanken.

Op zoek naar een stukje geluk, of onderzoekend waar het geluk vandaan kwam dat je even terug vond? Het zijn overpeinzingen, maar geluk is iets dat een ieder wel kent, al zijn sommige niet echt mazzelig daarin.

Vandaag was er ook weer een kaartje voor een bezorger. Dat jongetje had de lengte waarbij ik dacht dat die niet bij elke brievenbus zou kunnen komen. Tja, en echt dankbaar zijn ze dan ook niet als je ze een euro geeft. Waar doe je het dan nog voor? Het zou gewoon leuk moeten zijn, maar nee, het is alweer te gewoon en in feite gaat het gewoon om het geld ophalen en blij worden ze niet meer van enkele euro's. Diep triest in mijn ogen.

Laat ik nog even verder wegschrijven over de Kerst. Het zijn dagen die ik gelukkig doorbreng met familie. Ja ik ben daar op zich blij mee, want familie is vaak de enige partij waar je onomwonden op kunt terugvallen wanneer je wat voor probleem ook hebt. Altijd is daar de steun te vinden die je nodig kunt hebben, wetende dat je liever geen steun nodig hoopt te hebben. Fijn om dan dagen samen te zijn. Gewoon gezellig en het gevoel hebben van het delen. Vandaar ook denk ik dat ik het geven en ontvangen van cadeau's ook kan waarderen.

Later nog wel eens meer...