De ziel trekt voort
De ziel trekt voort
lijf en ziel zijn verbonden
delen samen een leven
geen herinnering
in een kinderziel
fris geboren
ploegt het leven voort
alles kennis word vergaard
alle wijsheid is in pacht
met rimpels en afgedankt
verlaat men deze aarde
de ziel verlaat je lijf
en trekt zoekend voort
Wim Black Lord
Reacties op dit gedicht
| erje: | Maandag, december 27, 2004 21:08 |
| knap hoor dat je in drie strofe`s van leven naar dood gaat, geroeten erje | |
| nica: | Maandag, december 27, 2004 20:29 |
| mooi... liefs nica |
|
| Raira: | Maandag, december 27, 2004 19:44 |
| het lijf is een tijdelijk omhulsel om jezelf zichtbaar te maken maar je ziel is wat je bent en die zal nooit het leven staken die zoekt inderdaad zijn thuis... mooi gedicht Wim liefs raira |
|
| Lia : | Maandag, december 27, 2004 16:53 |
| weer een mooi dicht... zoals altijd graag gelezen... | |
| psych: | Maandag, december 27, 2004 12:15 |
| geweldig weer,,,gr,,,psych,,, | |
| Peter van der Linden: | Maandag, december 27, 2004 11:37 |
| Ja, zo is het leven. Veel te kort eigenlijk. Voor je 't weet ben je oud en gerimpeld. Maar die ziel hè? Waar zou die zoekend heen trekken? Groeten, Peter. |
|
| sunset: | Maandag, december 27, 2004 11:34 |
| Meer spiritueel dan mystiek. Maar wel heel mooi verwoord. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: -Suus- | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2004 | ||
| Thema's: | ||