geraakt door bliksem en gespleten
als tweespalt en één tezamen
neergestort in't drassig groen
maar niet stervend,wortel raakt nog aarde
met mos,zo zacht,zich aanbiedt voor het rusten
ogen dicht,zon die warmte straalt,
door't bladerdak als lucht doorlatend
gekwetter van vogelen pracht als mooi
brengt mijn stemming in stil ongeboren
zelfs de kleur van buikwand schijnt door't dichte zien
onbekommerd,zweven door het niemandsland
ademt het zacht geruis als sprekend God
Mijn Zijn is nu als licht versierend
als waar ik nu sterven mag,
heeft mijn dood nog niet verloren,,,
,,,Psych,,,
Lieverdje: | Zondag, januari 02, 2005 10:49 |
Stilte... Heb er geen woorden voor, zo schitterend verwoord! Liefs |
|
Lia : | Zaterdag, januari 01, 2005 16:09 |
* stil* ... | |
libel: | Zaterdag, januari 01, 2005 16:06 |
Wauwww.... Liefs, libel |
|
Esther Sharita: | Zaterdag, januari 01, 2005 13:05 |
Jeetje, wat een mooi gedicht. Liefs mij |
|
Sunflower Ria: | Zaterdag, januari 01, 2005 13:04 |
bewonderend stil van heel stil van liefs en knuffel kusxxx Sunflower Ria |
|
sunset: | Zaterdag, januari 01, 2005 12:26 |
Stilmakend, mooi dit. Liefs / sunset |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 01 januari 2005 | ||
Thema's: |