Beseffen dat je kind verslaafd is
dat doet je veel verdriet
ermee leren leven is heel moeilijk
je weet je grenzen niet
Dat ene kind daar draait alles om
de rest wordt niet gehoord
dus wordt iedereen gestoord
Je zoekt naar hulp
waar moet je heen
je kan het niet alleen
En dan is daar de oudergroep met mensen zoals jij
je vindt er medeleven en begrip
en je wordt weer heel voorzichtig blij
je leert met dingen om te gaan
wat heel belangrijk was
voor mij
Ik ben nu aan het einde van een toch lange weg
de angst die blijft
dat duurt denk ik nog wel even
het belangrijkste is nu voor mij het plezier weer in het leven
** Geschreven door Alie Schaap de Jong, 4 juni 2000 **
Oorlam: | Zondag, januari 02, 2005 23:04 |
tijd doet alles | |
will hanssen: | Zondag, januari 02, 2005 16:11 |
Zeer rakend dit gedicht, prachtig verwoord. Heel veel sterkte! Will |
|
Mamke: | Zondag, januari 02, 2005 14:41 |
Wauw, mooi beschreven. Lijkt me ontzettend zwaar. Gr. Mamke | |
Raira: | Zondag, januari 02, 2005 14:39 |
een hartrakend gedicht met zoveel machteloosheid maar ook met zoveel kracht verwoord ik kan alleen nog sterkte wensen liefs Raira |
|
psych: | Zondag, januari 02, 2005 14:04 |
sterkte,,,bewondering,,,gr,,,psych,,, | |
Lieverdje: | Zondag, januari 02, 2005 14:02 |
Met stilte gelezen! zeer schitterend verwoord! Liefs |
|
Auteur: Jan Schaap | ||
Gecontroleerd door: artemis | ||
Gepubliceerd op: 02 januari 2005 | ||
Thema's: |