ik mis je..
wist je dat aleen maar..
ik mis je geven om mij..
ik mis alles aan je..
waarom?
waarom kan je niet meer praten met mij...
ik heb het nu weer moelijk..
ik ga door een hel
was jij er aleen maar
om me erdoor te helpen..
ik weet dit is ook moeilijk voor jou
je kon niet slapen
je lach wakker van te denken aan mij..
maar waarom,
daar heb ik toch niet om gevraagd
ik heb je een tijd helemaal niet gezien..
en toen dee het pijn..
en nu zie ik je terug
en nu doet het nog meer pijn..
zie je de pijn niet in mn ogen telkens ik je aankijk..
telkens als ik tegen je wil zeggen
hey het gaat weer niet goed met mij..
maar telkens trek ik me weer terug
telkens zeg ik opnieuw en opnieuw dat het goed met me gaat..
maar waarom dat weet ik niet
mssn wil ik je besparern van opnieuw al die slapeloze nachten..
maar 1 ding zal ik nooit vergeten da dag dat je tegen mij zei
ik denk nog aan jou
soms vraag ik me af hoe het met je is..
ik weet nu toch dat je om me gaf..