Brede Lijnen.
Ik maak de sigaret uit die ik nog maar net aanstak
de rook keelde mijn nek en de gehele weg tot de longen
Zondag, denken aan gisteren en er wordt gezongen;
Dylan, en zij-met-de-woorden-die-ze-gisteren-niet-sprak.
Ik waak over de straat en over mij het dak
het spook van de namiddag, net gekomen, is toch al begonnen
Zondag, denken aan gisteren en er wordt gezongen;
Dylan, en-zij-met-de-woorden-die-ze-gisteren-niet-sprak.
Ik heb getracht in de kamer, hoe klein die ook is
de grote troep op te ruimen
heb geprobeerd met koffie, hoe snel het ook gaat
de langzame tijd te verzuimen
op de wc ben ik geweest, en op de gang
in de spiegel, en ik de keuken
ik zag op de gang de telefoon, op de wc mijn bierbuik
en in de spiegel zag ik de breuken.
Ik maak de sigaret uit die ik net weer aanstak
nog steeds ruik ik snijdend, brandend hout, verwrongen
Zondag, denken aan gisteren en er wordt gezongen;
Dylan, en zij-met-de-woorden-die-ze-gisteren-niet-sprak.
De straat maakt geluiden, en nieteens zo zwak
er woont een spin boven de stad, een plakkend web eroverheen gesponnen
Zondag, denken aan gisteren en er wordt gezongen;
Dylan, en zij-met-de-woorden-die-ze-gisteren-niet-sprak.
Oh, hier komt weer een biertje, zij drinkt ook bier
maar 'tis vast minder
voor mij lijkt het niet zo veel, maar iets is toch meer
dan nog minder
ze had een brede zwarte lijn, gemaakt onder haar ogen
echt wel een centimeter breed, en ze had uitstekende oren
haar stem sprak met gemak in volle zinnen die niet horen
en die stem kwam naar mij heen gevlogen.
Bij de zon, die onder gaat, komt nu een duister wak
weer reeds is de lamp al al het oog kon, en
Zondag, denken aan gisteren en er wordt gezongen;
Dylan, en zij-met-de-woorden-die-ze-gisteren-niet-sprak.
Van wachten is mijn beste wil, maar als rook boven het dak
darteld het vol kronkels, en wordt welaan weg gezogen
Zondag, denken aan gisteren en er wordt gezongen;
Dylan, en zij-met-de-woorden-die-ze-gisteren-niet-sprak.
De lucht wordt donker, van al dat vervliedt
enkel te zijn nog, en enkel hier
bij al hetgeen zij deze dag nog ziet
voer ik mee met mijn laatste ademtocht
ik ben als een donkere lijn, die zij niet ziet
om op een trieste manier van blij zijn te lijken aangebracht
om te lijden met blijdschap; welk een grap...
Zondag, denken aan gisteren en er wordt gezongen;
Alles maakt zich voort, en de dag hangt stil
niets voert de dag nog binnen, en binnen peristalteerd
zich op, een laatste zin, die wel vlug al, al het over geven zal minnen
Dylan, en zij-met-de-woorden-die-ze-gisteren-niet-sprak.(.........)
14'08'1994-27'10'1994.
Auteur: theike | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 06 januari 2005 | ||
Thema's: |