Slaapdronken zou ik willen vluchten
langs dat steile pad naar beneden
stap langzaam op de uitgesleten treden
om daar beneden heel diep even te zuchten
waar ik de pijn even kan verzachten
en mening woord heb neergeschreven
zag hier vaak starende ogen en monden bewegen
hier voel ik me goed bij mijn gedachten.
het laat me voelen ik ben één
mijn ziel en geest komen hier vrij
wat lijkt de tijd soms een eeuwigheid
het water doet me van ontroering beven.
Irdana: | Vrijdag, januari 07, 2005 14:14 |
water onmisbaar in het leven mooi gedicht* met liefs Irdana |
|
sunset: | Vrijdag, januari 07, 2005 13:24 |
Wohw. Duidelijk, beeldend neergezet. Liefs / sunset |
|
Oorlam: | Vrijdag, januari 07, 2005 13:01 |
ah ff een nieuwjaarsduik ja:) | |
Annemieke van der Ven: | Vrijdag, januari 07, 2005 06:11 |
Water kan rust brengen.... X Annemieke |
|
Peter van der Linden: | Vrijdag, januari 07, 2005 02:05 |
Jij en het water, jullie hebben wat samen. En je beschrijft nu jouw plekje bij het water, toch? Of heb ik het mis? Slaap lekker. Liefs, Peter. |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 07 januari 2005 | ||
Thema's: |