Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Rots
Ik ben de vaste rots van nu
iedereen om mij heen
zakt in elkaar
valt in stukken uiteen
Op eenzame hoogte stijgt
mijn rots nog steeds
of zijn het hun rotsen die
langzaam maar zeker blijven dalen?
Reacties op dit gedicht
Aereola vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Will Hanssen
:
Vrijdag, januari 07, 2005 19:11
Mooi geschreven zeg...
Will
Over dit gedicht
Auteur:
Aereola
Gecontroleerd door:
benji
Gepubliceerd op:
07 januari 2005
Thema's:
[IK]
[Eenzaamheid]
[Familie]