De deur van opportuniteit
is langzaam aan het sluiten.
De kier waardoor ik uit kan zien
is geleidelijk aan het slinken.
Daarom kijk ik maar in mezelf
waar in het wazige licht ik
met moeite nog kan zien
de inhoud van mijn leven.
De liefdes die ik heb gekend.
De grote en de kleine.
De talenten die ik heb gebruikt.
De tijd verloren aan futiliteit.
In mijn nu kleine wereld van beleving
waar avonturen niet meer mogelijk zijn,
zoek ik de som van mijn klein bestaan.
Eén van de gaven die mijn God mij heeft gegeven,
die ik in later leven pas begreep
is dat ik nooit jaloersheid heb gekend.
De liefde en respect van al mijn kinderen,
verdient of onverdiend is als een helder licht
dat schijnt in deze schemerige wereld.
waar boeken mij nog steeds verbazen en vermaken
en muziek van mij en anderen me gelukkig maken.
Mijn wereld en mijn werkelijkheid
The door of opportunity is slowly closing
The opening through which I still can see
becomes minuscule and smaller still.
Therefore I look inside myself
where in the dimming light
the contents of my life.
with some difficulty I can see
The loves I have known the large ones and the small
The talents used and times lost by futility.
In my diminutive world of living
Where adventures have become things of the past
I seek the sum of my existence
I recognize one of the gifts God gave me
is of being void of jealousy and greed.
Love and respect from all my children
Earned or unearned are as a shining light
Where books astound and still amuse me.
Music of mine and others give me happiness.
This is my world and my reality