Een verloren stilte
ontneemt me van
die zwoele liefde
Golvende warmte
dansend op het ruisen
van de wind
Een blauw kleed
van verwarrende handen
grijpend naar zachte lippen
verwikkeld in een opstand
een opstand van het hart
Tot het diepst van de ziel
een snijdend verlangen
naar het verzinken
in die ene bruisende liefde
hopend dat niemand
mij redt