Jong of oud zult gij vader en moeder eren
Wat jullie ook mogen zijn boeren of heren
En dan ver vaneen met de schemering nabij
Zal je zeggen ik ben niet triestig ook niet blij
Stil zonder zichzelf met woorden te blesseren
Ligt vreugde en droefheid je hart te verteren
In die aldoor eigenzinnige plagerij
Van een levensboom wachtend in de zagerij
Oordelen is als je eigen ziel besmeren
Om zo alles in jouw wereld te begeren
Maar als kind pleit ik mij toch tot mijn ouders vrij
Want hier op aarde leef ik in hun meierij
Je kan je aan het ouderschap zwaar bezeren
Maar je kan het toch nooit of nimmer negeren
En opeens gaan de jaren dan zo vlug voorbij