Het leven….
Het leven
Versmelting in de moederschoot
Geboorte, leven
En dan weer dood
Het leven
Het is zo kort
Zorg ervoor
Dat er geleefd wordt
Het leven
Iemand valt plots weg
Door wat voor reden dan ook
Dat is gewoon dikke pech
Tranen alom
Tranen met tuiten
Je kan niet stoppen
Je bent niet te stuiten
Als het heel langzaam
Langzaamaan slijt
Raak je die tranen
Heel langzaam kwijt
De persoon is weg
Maar wel in je hart
Aanraken kan niet meer
Je blijft verward
Maar verloren mensen
Willen dat je leeft
Dat je doorgaat met leven
Dat je naar geluk streeft
Ik weet het is lastig
Makkelijk is het niet
Een naaste moeten missen
Is gewoon dik verdriet
Maar probeer door te gaan
Door te gaan met leven
Ga de natuur in en zie
Het geluk is je gegeven….
xxx
lommert: | Zaterdag, januari 15, 2005 09:49 |
herkenbaar mooi weergegeven..uit het leven gegrepen...de natuur, ja...het is er ook nog...veel uit te halen en te verwerken xxxliefs willem |
|
Fortune: | Vrijdag, januari 14, 2005 13:53 |
schitterend en hoopgevend gedicht.. liefs, Samantha |
|
*Fighter*: | Vrijdag, januari 14, 2005 13:08 |
woow! Echt heel mooi! En zo is het maar net.. Kuss |
|
Auteur: Cora (ZIJ) | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 14 januari 2005 | ||
Thema's: |