VERDRIET
Niemand in de wereld, kan weten hoe ik me voel
Ze kunnen er naar gissen, maar weten niet wat ik bedoel
Dat nare gevoel van binnen, en knagend doet veel pijn
Ook een enorme leegte, wat nooit meer opgevuld zal zijn
Hele rode ogen, schaal van al mijn tranen
Wat ik van binnen voel, kan niemand voor mij beamen
En al hebben er vele mensen, net als ik heel veel verdriet
Steunen kunnen ze je wel, maar het wegnemen dat kan niet
Iedereen moet het zelf verwerken
Zijn of haar verdriet