Mijn hart is leeg van binnen
Ik weet dat ik dit moet overwinnen
Maar sinds de uitslag over mijn hart
Zie ik de wereld vanaf nu zwart
Vanaf de dag dat ik het van de dokter hoorde
is het alsof een scherp mes mijn hart doorboorde
Het ergste van alles is:
Dat ik de steun en het begrip van vrienden en familie mis
iedereen zegt dan:
Meid je zou er mee moeten leren leven
moet dat mij nou nieuwe hoop geven?
Hoop op een normaal bestaan?
Nou 1 ding weet ik wel
Er mee moeten leren leven
Is voor mij er mee moeten leren omgaan
Op sommige momenten vraag ik mij dan af
Wat voor teleurstellingen en verdriet
ligt er voor mij nog meer in het verschiet
Terwijl ik mij dat afvraag:
krijg ik antwoord op mijn vraag
Mijn verstand zegt mij:
Meid je zal een hele andere weg moeten inslaan
En gewoon moeten blijven vechten voor je leven en bestaan
Een andere weg inslaan, Ja welke dan?
Als iemand mij dat nou eens vertellen kan?
Op dit moment sta ik op een kruispuntsweg van mijn leven
Welke weg moet ik inslaan?
Wie kan mij daar het antwoord op geven?
Want ik weet echt niet welke kant ik moet opgaan
Het enige wat ik weet is dit:
Ik zal gewoon mijn leven weer moeten oppakken
En mij niet nog dieper in deze bodemloze put laten zakken
Ik weet het zeker: Ergens vind ik de kracht
En dan weet ik dat er ook voor mij
weer een gelukkig toekomst op mij wacht