Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Het 'zien'
Strijdende woorden
Doordringen mijn hart
Rijgende koorden
Als een bloedvrij bestaan
Die avond wat later
Een mes in mijn hand
Pak ik de landkaart
Vervloek ik het land
Alle rivieren
En alles zo goed
De bloedende striemen
Ze geven me moed
Om nog nee te zeggen
Tegen de pijn
Om nog eens een keertje
Mezelf te zijn
De waanzin omhelst me
Een teken van haat
De donkere vlekken
Op mijn gelaat
Ik durf niet te kijken
Ik wil het niet zien
Mezelf laten lijden
Is wat ik verdien
Maar vaak is het beter
Dan houd ik van hier
Dan zie ik geen woede
Alleen maar plezier
Maar dat is niet zo vaak
Reacties op dit gedicht
LizDichter vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
LizDichter
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
25 januari 2005
Thema's:
[Leven]
[Kwaad]
[IK]