Denkend aan het verleden
niet uit mijn hoofd te krijgen
Zoveel jaren hard geleden.
geleden aan de pijn, die je bracht
De pijn die je kon brengen, want je had hier thuis de macht
Ik vraag me af, heb je nou geen spijt wat je ons hebt aangedaan
Wij hebben er niet om gevraagt,
Altijd al hopend op een gelukkig bestaan
maar zolang jij niet van de drank kan afblijven
kan ik dat gelukkig bestaan wel op mn buik schrijven.
Kan het niet vergeten, hoe graag ik het ook wil.
Als er iemand naar vraagt, klap ik dicht en ben ik stil.
Ik kan en WIL er niet over praten,
en hoe raar dit ook klinkt, ik kan je gewoon niet haten.
Gewoon die liefde voor jou, die ieder kind voor zijn vader diep in het hart heeft zitten.
Maar pa,, ik ga dit niet langer pikken
Hoe lang moet dit zo nog doorgaan..
kan dit allemaal niet meer aan.
Nog steeds wachtend op een tijd dat we met zn alle gelukkig zijn.
Het blijft een droom, om te leven zonder deze pijn...
Ik wil terug naar die periode dat ik deze pijn niet hoefde te voelen en aan te zien,
ooit misschien, heel misschien.....