Krijg het op mijn zenuwen
als ik die mannen met witte jasjes
naar me toe zie komen
-U mag meekomen mevrouw
ontkleed u zich maar gauw –
na twintig minuten wachten
en rillend van de kou
komt er eindelijk één kijken
kom maar mee, we doen je echt geen pijn
met naalden en draden gaan ze keer
zij doen hun werk, dat wel
maar wel in mijn vel
en als ze drie maal de naald moeten hersteken
krijg ik hiervan genoeg
en vraag aan die witte heren
mag ik het ook bij jullie eens doen
dan weet of ik pijn voel
mag dan eventjes gaan wachten
en komt die heer weer met op zijn gezicht een lach
we moeten het onderzoek herstarten
de uitslag is niet wat we verwachten.
westland: | Donderdag, januari 27, 2005 18:31 |
heel mooi geschreven Bieke,weet wat het is bij al die artsen.westland. | |
sunset: | Donderdag, januari 27, 2005 18:06 |
Zo herkenbaar. Ik ben, door al dat geprik de laatste jaren, echt een 'vergiet'. Mooi duidelijk verwoord. Liefs / sunset |
|
Peter van der Linden: | Donderdag, januari 27, 2005 12:22 |
Ja lieve Bieke, het is niet allemaal rozengeur en maneschijn in het leven. Ik hoop dat alles weer goed komt met je. Ik heb even pauze genomen op de site, maar voor jou maak ik uiteraard een uitzondering. Liefs, Peter. |
|
de nifter: | Donderdag, januari 27, 2005 10:36 |
en dan te bedenken dat ik dat vrijwillig heb laten doen ;) maarja... je wil een piercing of je wil m niet | |
psych: | Donderdag, januari 27, 2005 10:30 |
helaas,dat gebeurt,,,mooi neergezet,,,liefs,,,psych,,, | |
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 27 januari 2005 | ||
Thema's: |